Pentax P30 – kupiliśmy go przypadkiem, a okazał się ukrytą perełką #analoglife

Już spisując pierwsze wrażenia, pisałem, że Pentax P30 trafił do naszej redakcji przez przypadek. Celowaliśmy bowiem w jego młodszego i większego brata – P30T. W jednym z serwisów ogłoszeniowych trafiła się jednak dobra okazja i w moim domu zagościł Pentax P30 z obiektywem Chinon f1.7 50mm.

Pentax P30 – historia modelu

Znany w USA jako Pentax P3, Pentax P30 to mały, nieskomplikowany aparat, stworzony z myślą o amatorach. Sprzedawany w latach 1985-1997 odniósł spory sukces. Był on na tyle duży, że wkrótce pojawiły się jego wersje P30n i P30t, a sprzedaż modeli oscylowała wokół 3 milionów egzemplarzy. W wielu miejscach można przeczytać, że Pentax P30 był ostatnim masowo produkowanym aparatem pozbawionym autofokusa, sprzedawanym przez dużych graczy. W komentarzach pod pierwszymi wrażeniami wyprowadziliście mnie z błędu. Nie warto wierzyć we wszystko, co przeczytacie w sieci.

Pentax P30 – wygląd i jakość wykonania

Pentax P30 wygląda całkiem dobrze, ale ma tego pecha, że piszę te słowa, patrząc na Sigmę BF, która leży na moim biurku, więc trudno o zachwyty. Pisałem już, że nie warto wierzyć, we wszystko, co przeczytacie w sieci? W Internecie przeczytałem też, że wersja amerykańska jest cała czarna, podczas gdy w pozostałych częściach świata jest ciemnoszara. Może nie znam się na kolorach, choć zawodowo lata byłem projektantem, ale wydaje mi się, że mój aparat jest jednak czarny. Lwia część Pentaxa P30 wykonana jest, jak przystało na amatorskie lustrzanki, z tworzywa sztucznego, ale moim zdaniem nie wpływa to negatywnie na jego wygląd i wytrzymałość. Całość, mimo tego, że była kierowana do amatorów, wykonana jest moim zdaniem zaskakująco dobrze.

Program? Tak, ale tylko z wybranymi obiektywami

Pisałem, że był to dość spontaniczny zakup, więc nie robiliśmy za dużego researchu przed zakupem. Gdy aparat do mnie przyszedł, szybko dostrzegłem napis program na wybieraku czasów naświetlania. W przypadku tego aparatu Program oznacza w praktyce tryb automatyczny, ponieważ ISO dobierane jest automatycznie po kodzie DX, a producent nie dał nam możliwości kompensacji ekspozycji. Jakież było moje zdziwienie, gdy wybierak w żaden sposób i z żadnej strony nie dał się przełączyć na tryb Program.

Szybko doczytałem w Internecie, że do poprawnego działania trybu Program, potrzebny jest obiektyw Pentax-A. Jednak nawet jeśli go macie, to nie próbujcie przełączyć pokrętła w tryb program, bo w najgorszym wypadku możecie je nawet zepsuć. Nie da się tego zrobić, a napis na wybieraku jest tylko informacją, że aparat ten tryb posiada. Po zamontowaniu obiektywu Pentax-A musicie zmienić przysłonę na obiektywie do pozycji „A”, a aparat przełączy się wtedy na tryb Program i wybiera wartości zarówno dla przysłony, jak i migawki. Przynajmniej tak mi się wydaje, bo nie miałem okazji tego przetestować.

Pentax P30 – specyfikacja i właściwości

Zanim zacznę opisywać dla Was samo fotografowanie przy pomocy P30, warto nadmienić, że aparat, przez fakt, że migawka jest sterowana elektronicznie, bez baterii nie zrobi żadnego zdjęcia, więc pierwsze, co musicie zrobić po zakupie go, to włożyć baterię, a właściwie dwie baterie. Są to LR44, które kupić możecie praktycznie wszędzie, więc nie powinno być kłopotu, nawet jak zaskoczy Was rozładowana bateria w trakcie fotografowania. Film nawijamy na gumową szpulę odbiorczą i choć zazwyczaj mam paranoję, że źle nawinąłem film, to tu czułem się wyjątkowo pewnie. Aparaty Pentax P30 i jego późniejsze warianty lubią mieć problem z naciągiem, jednak w naszym egzemplarzu ten problem nie występuje. Pentax P30 odczytuje kod DX z pojemnika na film, więc nie macie możliwości ustawienia ISO ręcznie. Gdy DX zawiedzie lub go nie ma, aparat domyślnie ustawi się na 100 ISO. W Pentaxie P30 zastosowano klasyczną, ręczną dźwignię przesuwu filmu o zakresie ruchu 130°.

Wizjer w P30 jest duży i stosunkowo jasny, przynajmniej w porównaniu z testowanym wcześniej AE-1, matówka podzielona jest poziomo, niestety nie jak w kolejnych wariantach w poprzek, jednak da się z jej pomocą ostrzyć dość komfortowo, czego niestety nie potwierdza część moich zdjęć. Odczyt światłomierza w Pentaxie P30 jest wyświetlany na całej lewej stronie wizjera i pokazuje zarówno wybrany czas otwarcia migawki, jak i ten, który według aparatu należy wybrać. Światłomierz jest centralnie ważony z zakresem od 1 do 18 EV i działa naprawdę nieźle, także w ciemniejszych pomieszczeniach. Aparat ma gorącą stopkę do lampy i pozwala na ustawienie synchronizacji lampy błyskowej 1/100 s. Aparat posiada także samowyzwalacz.

Pentax P30 – przykładowe zdjęcia

Całą galerię z testowanego Pentaxa P30 znajdziesz tutaj. Poniżej wklejam jednak kilka zdjęć, wykonanych na filmie Kodak Colorplus.

Pentax P30 – czy warto?

Jeszcze kilka lat temu Pentaxy P30 czy P30t można było kupić za kilkanaście dolarów, czy funtów. W tamtych czasach przesyłka była często droższa niż sam zakup aparatu. Te czasy, zarówno dla Pentaxów, jak i ogólnie dla fotografii analogowej już niestety minęły. Wciąż jednak P30 pozostały stosunkowo tanie i zestaw z obiektywem można kupić już za kilka stówek.

Czy warto? Ten aparat to wszystko, czego potrzebuje początkujący, który chce zapoznać się z fotografią analogową. Jasny wizjer, skuteczny i wygodny światłomierz i tryb Program, dzięki któremu przy podłączeniu odpowiedniego obiektywu, można aparat traktować jako point and shoot, oczywiście pamiętając o manualnym ostrzeniu, sprawiają, że to świetny wybór na start i w takiej roli P30 polecam. Z tą perłą w tytule być może trochę przesadziłem, ale po wielu aparatach z defektami, trafiłem wreszcie działający i przynoszący dużo przyjemności z fotografowania egzemplarz, więc chciałem go docenić.

analog analoglife kodak colorplus pentax pentax p30

Last modified: 24 marca 2025